نام هیئت ما « هیئت حضرت علی اکبر (ع) » است و ما آن جا چلچراغ های بزرگ و زیبایی که با گل های مصنوعی تزئین می کنند می بینیم و حتی توی هیئتمان پرچم های « یاحسین »، « یا ابالفضل» یا پرچم های دیگری هم می بینیم. یک نفر که مداحی بلد است مداحی می کند و مردمی که آن جا می آیند سینه و زنجیر می زنند.

بعضی وقت ها هم اگر کسی نذر دارد یک چیز کوچکی هم می دهد و من طبل های بزرگی می بینم که همراه با مداحی روی آن ها می زنند و حتی سنج هم می زنند.

من هر سال که به هیئت می روم توی چادر و بیرون از چادر بنرهای بزرگی می بینم و من تمام آن ها را خیلی دوست دارم.

همه توی هیئت سیاه پوش هستند.

ده روز بعد که می خواهد هیئت تمام شود یک مراسم بزرگی می گیرند به نام « شام غریبان ». آن وقت همه شمع می آورند . در کوچه و خیابان ها می گردند و مداحی می کنند و من در هیئت ها چیزهای زیادی می بینم مثل پرچم های مختلف، چل چراغ و طبل و سنج و همین طور شمع و لباس های سیاه.

من امام حسین (ع) را خیلی دوست دارم.